Na de junioren kwam eerst in het vijfde maar mijn talent (!!) werd daarna ontdekt door de elftalcommissie en op 7 oktober 1956 maakte ik mijn debuut in het eerste elftal. Daar speelden veel oudere spelers in zoals Waaf Sedee, Fons Hageman, Bert van Alkemade, etc. Ik las in het historisch verslag over BEC. De aanleiding was Fons. Hij gaf een speler van BEC een klap en riep gelijk ‘scheidsrechter’. Die keek om en zag de speler Fons een klap geven en kon gelijk vertrekken Dat was de aanleiding dat de gebroeders H. door het lint gingen en er eentje op Bert van Alkemade afging die hem met een gerichte karatetrap opving. Ik heb dat allemaal samen met een speler van BEC vanaf het bankje langs het veld bekeken.

Op gegeven moment kregen we training van Van den Berg. Hij kwam op zijn brommer vanuit Vlaardingen. Arie van Spronsen uit Delft, Jaap Korsen en ik vanuit Barendrecht. En wij waren de enigen die kwamen trainen. Dit was mede de oorzaak dat ik heb besloten om overschrijving te vragen naar Barendrecht. Ik kwam daar in het tweede en mijn eerste balcontact was een schot met links en een doelpunt, met dank aan Theo de Jong. Ik kwam daarna gelijk in het eerste en dat heb ik tot mijn 36ste volgehouden. Mensen die ik mij herinner zijn naast de eerder genoemden Kees Rietveld, Karel Louwman, Tinus Langeveld, Herman Huizer, Nico Attasio die net als ik in Barendrecht is gaan wonen. Ik kan helaas niet op de reünie komen vanwege privé omstandigheden.

Wim van Meggelen